กฎหมาย ประมวลกฎหมายอาญา

       มาตรา ๙๕ ในคดีอาญา ถ้ามิได้ฟ้องและได้ตัวผู้กระทำความผิดมายังศาลภายในกำหนดดังต่อไปนี้ นับแต่วันกระทำความผิด เป็นอันขาดอายุความ

        (๑) ยี่สิบปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษประหารชีวิต จำคุกตลอดชีวิต หรือจำคุกยี่สิบปี

        (๒) สิบห้าปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษจำคุกกว่าเจ็ดปีแต่ยังไม่ถึงยี่สิบปี

        (๓) สิบปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษจำคุกกว่าหนึ่งปีถึงเจ็ดปี

        (๔) ห้าปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษจำคุกกว่าหนึ่งเดือนถึงหนึ่งปี

        (๕) หนึ่งปี สำหรับความผิดต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หนึ่งเดือนลงมาหรือต้องระวางโทษอย่างอื่น

       ถ้าได้ฟ้องและได้ตัวผู้กระทำความผิดมายังศาลแล้ว ผู้กระทำความผิดหลบหนีหรือวิกลจริต และศาลสั่งงดการพิจารณาไว้จนเกินกำหนดดังกล่าวแล้วนับแต่วันที่หลบหนีหรือวันที่ศาลสั่งงดการพิจารณา ก็ให้ถือว่าเป็นอันขาดอายุความเช่นเดียวกัน

Unofficial Translation

         Section 95. In a criminal case, if it has not been prosecuted and the offender has not been brought to the court within the following time limits from the date of the commission of an offence, the case shall be barred by prescription: 

          (1) Twenty years for offences punishable by the death penalty, imprisonment for life, or imprisonment for a term of twenty years; 

          (2) Fifteen years for offences punishable by imprisonment for a term exceeding seven years but less than twenty years; 

          (3) Ten years for offences punishable by imprisonment for a term exceeding one year to seven years; 

          (4) Five years for offences punishable by imprisonment for a term exceeding one month to one year; 

          (5) One year for offences punishable by imprisonment for a term of one month or less or by other means. 

          If after the case has been prosecuted and the offender has been brought to the court, the offender absconds or becomes of unsound mind and the court gives an order to stay trial for a period exceeding the above time limits from the date of absconding or the date of the order of the stay, the case shall also be deemed to be barred by prescription.